ଖିଚିଂ

ଖିଚିଂ
ଖିଚିଂ
ଗାଁ
ଦେଶ	ଭାରତ
ରାଜ୍ୟ	ଓଡ଼ିଶା
ଜିଲ୍ଲା	ମୟୂରଭଞ୍ଜ
Time zone	IST (+୫.୩୦)
ଡାକ କୋଡ଼	୭୫୭୦୩୯
ଯାନବାହାନ ପଞ୍ଚୀକରଣ	OD

ଇଂରାଜୀ ଲିଙ୍କ

https://or.wikipedia.org/wiki/Khiching

ଖିଚିଂ ମୟୂରଭଞ୍ଜ ଜିଲ୍ଲାରେ ଥିବା ଏକ ଗ୍ରାମ । ଏହି ଗାଁ କୀଚକେଶ୍ୱରୀ ମନ୍ଦିର^[୧] ଓ ସେଠାକାର କଳା ମୁଗୁନି ପଥର କାମ ପାଇଁ ପ୍ରସିଦ୍ଧ । ଖିଚିଂ ଭଞ୍ଜବଂଶୀୟ ରାଜାଙ୍କ ରାଜଧାନୀ ଥିଲା ।^[୨]

ଅବସ୍ଥିତି

ଖିଚିଂ ବାଲେଶ୍ୱରଠାରୁ ୧୯୦ କିମି ଓ ବାରିପଦାଠାରୁ ୧୩୦ କିମି ଦୂର । କରଞ୍ଜିଆ, ଜସିପୁର, ରାୟରଙ୍ଗପୁର ଓ କେନ୍ଦୁଝରଠାରୁ ଖିଚିଂକୁ ନିୟମିତ ବସ ଚାଲିଥାଏ । କେନ୍ଦୁଝର, ଟାଟା ନଗର, ବାରିପଦା ଓ ବାଲେଶ୍ୱର ରେଳଷ୍ଟେସନ ଆଦି ଏହାର ପାଖାପାଖି ରେଳଷ୍ଟେସନ । ଭୁବନେଶ୍ୱର, କଲିକତା, ଜାମସେଦପୁର ଓ ରାଞ୍ଚି ଏୟାରପୋର୍ଟ ଖିଚିଂର ପାଖାପାଖି ବିମାନବନ୍ଦର ।

କୀଚକେଶ୍ୱରୀ ମନ୍ଦିର

ଖିଚିଂରେ ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ କଳା ମୁଗୁନି ପଥରରେ ନିର୍ମିତ କୀଚକେଶ୍ୱରୀ ଦେବୀଙ୍କ ଏକ ମନ୍ଦିର ରହିଛି । ଏହା ୧୯୨୦ରୁ ୧୯୨୬ ମସିହା ମଧ୍ୟରେ ମୟୂରଭଞ୍ଜର ତତ୍କାଳୀନ ଭଞ୍ଜବଂଶୀୟ ମହାରାଜାଙ୍କଦ୍ୱାରା ନିର୍ମିତ । ଦେବୀ କୀଚକେଶ୍ୱରୀ ଭଞ୍ଜବଂଶୀୟ ରାଜାଙ୍କ ଇଷ୍ଟଦେବୀ ଥିଲେ ।^[୩] ମନ୍ଦିରଟି ବିଭିନ୍ନ କାରଣରୁ ଭାଙ୍ଗିରୁଜି ଯାଇଥିବାରୁ ମହାରାଜା ପ୍ରତାପ ଚନ୍ଦ୍ର ଭଞ୍ଜଦେଓଙ୍କଦ୍ୱାରା ୧୯୩୪-୧୯୪୨ ମସିହା ଭିତରେ ଏହି ମନ୍ଦିରର ପୁନରୁଦ୍ଧାର କରାଯାଇଥିଲା । ପ୍ରତାପ ଚନ୍ଦ୍ର ଭଞ୍ଜଦେଓଙ୍କଦ୍ୱାରା ଏଠାରେ ଏକ ସଂଗ୍ରହାଳୟ ମଧ୍ୟ ପ୍ରତିଷ୍ଠା କରାଯାଇଛି ।

ପଥର କାର୍ଯ୍ୟ

ଖିଚିଂ ପଥରକାମ ପାଇଁ ଜଣାଶୁଣା । କୀଚକେଶ୍ୱରୀ ମନ୍ଦିରରେ ଆଞ୍ଚଳିକ କାରିଗରଙ୍କ ପଥରକାମ ଦେଖିବାକୁ ମିଳିଥାଏ । ମନ୍ଦିର ନିର୍ମାଣ ଓ ପୁନରୁଦ୍ଧାର କାର୍ଯ୍ୟ ୧୯୪୦ ଦଶକରେ ଶେଷ ହେବା ପରେ ଆଞ୍ଚଳିକ ପଥର କାରିଗରମାନେ କାମ ଅଭାବରୁ ଜୀବିକା ନିର୍ବାହ କରିବାକୁ ଅକ୍ଷମ ହେଉଥିଲେ । କଳାକାରଙ୍କ ଦୂରାବସ୍ଥାକୁ ବୁଝିପାରି ତତ୍କାଳୀନ ମହାରାଜା ସେମାନଙ୍କ ପାଇଁ ଖିଚିଂଠାରେ ଏକ ସୋସାଇଟି ତିଆରିକରିଥିଲେ । ସ୍ଥାନୀୟ ଅଞ୍ଚଳରୁ ସଂଗୃହିତ ପଥରରେ ମୃର୍ତ୍ତି ନିର୍ମାଣ କରି କାରିଗରମାନେ ଏହି ସୋସାଇଟିକୁ ବିକ୍ରୀ କରି ଜୀବିକା ନିର୍ବାହ କରୁଥିଲେ । ସୋସାଇଟି ମୂର୍ତ୍ତିଗୁଡ଼ିକ ବିକିବା ବ୍ୟବସ୍ଥା କରୁଥିଲା । ରାଜ୍ୟ ସରକାର ୧୯୭୮ ମସିହାରେ ଏହି ସୋସାଇଟି ଅଧୀନରେ ଏକ ପଥର ଖୋଦେଇ ତାଲିମ କେନ୍ଦ୍ର ପ୍ରତିଷ୍ଠା କରିଥିଲେ । ଏଠାରୁ ତାଲିମ ନେଇ ବହୁ ଶିଳ୍ପୀ ଦେଶ ବିଦେଶରେ ନାଁ କରିଛନ୍ତି । ସରକାରୀ ଉଦାସୀନତା ଯୋଗୁ ଏହି କେନ୍ଦ୍ରଟି ୨୦୦୬ ମସିହାରୁ ବନ୍ଦ ହୋଇ ଯାଇଛି ।^[୪]

ଆଧାର

↑ Dr Ramesh Kumar Miryala; Dr Jayaprakash Narayana Gade (31 March 2016). Responsible Tourism & Human Accountability for Sustainable Business. Zenon Academic Publishing. pp. 29–. ISBN 978-93-85886-01-0.
↑ http://www.telegraphindia.com/1140106/jsp/odisha/story_17754256.jsp#.V998qYh97IU
↑ http://odisha.gov.in/e-magazine/Orissareview/2011/sep-oct/engpdf/28-30.pdf
↑ "ଖିଚିଂ ପଥର ଖୋଦେଇ ତାଲିମ କେନ୍ଦ୍ରରେ ତାଲା". ନିତିଦିନ ୧୯/୦୯/୨୦୧୬ ପୃଷ୍ଠା ୩. Archived from the original on 2020-10-14. Retrieved 19 September 2016.

ବାହାର ଲିଙ୍କ

[MiryalaGade2016-1] Dr Ramesh Kumar Miryala; Dr Jayaprakash Narayana Gade (31 March 2016). Responsible Tourism & Human Accountability for Sustainable Business. Zenon Academic Publishing. pp. 29–. ISBN 978-93-85886-01-0.

[2] ttp://www.telegraphindia.com/1140106/jsp/odisha/story_17754256.jsp#.V998qYh97IU

[3] ttp://odisha.gov.in/e-magazine/Orissareview/2011/sep-oct/engpdf/28-30.pdf

[4] "ଖିଚିଂ ପଥର ଖୋଦେଇ ତାଲିମ କେନ୍ଦ୍ରରେ ତାଲା". ନିତିଦିନ ୧୯/୦୯/୨୦୧୬ ପୃଷ୍ଠା ୩. Archived from the original on 2020-10-14. Retrieved 19 September 2016.

[୧]

[୨]

[୩]

[୪]