ବିଣା ଦାସ
ବିଣା ଦାସ | |
|---|---|
বীণা দাস | |
 | |
| ଜନ୍ମ | ୨୪ ଅଗଷ୍ଟ ୧୯୧୧ କୃଷ୍ଣ ନଗର, ବଙ୍ଗ ପ୍ରଦେଶ, ବ୍ରିଟିଶ ଭାରତ |
| ମୃତ୍ୟୁ | ୨୬ ଡିସେମ୍ବର ୧୯୬୮ ଋଷିକେଶ, ଉତ୍ତର ପ୍ରଦେଶ, [ଭାରତ]] |
| ଯୁଗାନ୍ତର ଓ ଭାରତୀୟ ଜାତୀୟ କଂଗ୍ରେସ | |
| ଆନ୍ଦୋଳନ | ଭାରତୀୟ ସ୍ୱାଧୀନତା ସଂଗ୍ରାମ |
| ପୁରସ୍କାର | ପଦ୍ମଶ୍ରୀ ପୁରସ୍କାର |
ବିଣା ଦାସ (୧୯୧୧-୧୯୮୬) ଜଣେ ଭାରତୀୟ ବିପ୍ଲବୀ ଓ ସ୍ୱାଧୀନତା ସଂଗ୍ରାମୀ ।
ଜୀବନ
[ସମ୍ପାଦନା]ପରିବାର
[ସମ୍ପାଦନା]ସେ ବେଣୀ ମାଧବ ଦାସ ଓ ଶାରଳା ଦେବୀଙ୍କ କନ୍ୟା । ପିତା ବେଣୀ ମାଧବ ବ୍ରାହ୍ମ ସମାଜର ଜଣେ ଜଣା-ଶୁଣା ଶିକ୍ଷକ ଓ ସମାଜସେବୀ ଥିଲେ ।ବଡ଼ ଭଉଣୀ କଲ୍ୟାଣି ଦାସ ମଧ୍ୟ ଜାଣେ ସ୍ୱାଧୀନତା ସଂଗ୍ରାମୀ ଥିଲେ ।
ଶିକ୍ଷା
[ସମ୍ପାଦନା]ସେ ସେଣ୍ଟ ଜନ୍ ଡିଓସେସନ ଛାତ୍ରୀ ବିଦ୍ୟାଳୟରେ ନିଜ ଶିକ୍ଷା ଲାଭ କରିଲା ପରେ ବେଥୁନ ବିଦ୍ୟାଳୟରେ ଶିକ୍ଷା ଲାଭ କରିଥିଲେ ।
ଭାରତୀୟ ସ୍ୱାଧୀନତା ସଂଗ୍ରାମରେ ଯୋଗଦାନ
[ସମ୍ପାଦନା]ବିଣା ଦାସ ଛାତ୍ରୀ ସଂଘର ସଦସ୍ଯ ଥିଲେ, ଏହା ମହିଳାଙ୍କ ପାଇଁ କଲିକତାସ୍ଥିତ ଏକ ବିପ୍ଲବୀ ସଂସ୍ଥା ଥିଲା । ୬ ଫେବୃଆରୀ ୧୯୩୨ ମସିହାରେ ସେ କଲିକତା ବିଶ୍ୱବିଦ୍ୟାଳୟରଠାରେ ବଙ୍ଗ ପ୍ରଦେଶର ତତ୍କାଳୀନ ରାଜ୍ୟପାଳ ଷ୍ଟାନଲି ଜ୍ୟାକ୍ସନଙ୍କୁ ହତ୍ୟା ଉଦ୍ୟମ କରିଥିଲେ[୧] । ସେ ପାଞ୍ଚଥର ଗୁଳି ଚଲେଇଥିଲେ କିନ୍ତ ଏହି ପ୍ରଚେଷ୍ଠା ବିଫଳ ହେଇଥିଲା, ପରେ ତାଙ୍କୁ ୯ ବର୍ଷର କାରାବାଷ ଦଣ୍ଡ ମିଳିଥିଲା ।
୧୯୩୯ ମସିହାରେ ଜଲ୍ଦି ମୂକୁଳିବା ପରେ ସେ ଭାରତୀୟ ଜାତୀୟ କଂଗ୍ରେସରେ ଯୋଗ ଦେଇଥିଲେ । ୧୯୪୨ ମସିହାରେ ଭାରତ ଛାଡ଼ ଆନ୍ଦୋଳନରେ ଯୋଗ ଦେଇଥିଲେ ଓ ୧୯୪୨-୪୫ ଯାଏଁ କାରାବାଷ ଦଣ୍ଡ ପାଇଥିଲେ । ୧୯୪୭-୧୯୫୧ ମସିହା ଯାଏଁ ସେ ପଶ୍ଚିମ ବଙ୍ଗ ବିଧାନ ସଭାର ସଦସ୍ୟ ଥିଲେ । ୧୯୪୭ ମସିହାରେ ସେ ଜୁଗାନ୍ତର ସମୂହର ଜଣେ କାର୍ଯ୍ୟକର୍ତ୍ତା ଓ ସ୍ୱାଧୀନତା ସଂଗ୍ରାମୀ ଜତିଶ ଚନ୍ଦ୍ର ଭୌମିକଙ୍କୁ ବିବାହ କରିଥିଲେ।
ପୁରସ୍କାର
[ସମ୍ପାଦନା]୧୯୬୦ ମସିହାରେ ସମାଜସେବା କାର୍ଯ୍ୟ ପାଇଁ ଭାରତ ସରକାର ତାଙ୍କୁ ପଦ୍ମଶ୍ରୀ ପୁରସ୍କାରରେ ପୁରସ୍କୃତ କରିଥିଲେ ।
ମୃତ୍ଯୁ
[ସମ୍ପାଦନା]ନିଜ ପତିଙ୍କ ମୃତ୍ଯୁ ପରେ ସେ ଶେଷ ଜୀବନ ଋଷିକେଶରେ କଟାଇଥିଲେ । ତାଙ୍କ ଶବ ୨୬ ଡିସେମ୍ବର ୧୯୮୬ ମସିହାରେ ଏକ ରାସ୍ତାକଡରେ ମିଳିଥିଲା, ମାସେ ପରେ ପୋଲିସ ଏହା ବିଣା ଦାସଙ୍କ ଶବ ଭାବେ ଚିନ୍ହଟ କରିଥିଲା।
ଲେଖା
[ସମ୍ପାଦନା]ବିଣା ଦାସ ବଙ୍ଗଳା ଭାଷାରେ ଦୁଇଟି ବହି ଲେଖିଥିଲେ: ଶ୍ରୀଙ୍ଖାଳ ଝଙ୍କାର ଓ ପିତୃଧନ ।
ଆଧାର
[ସମ୍ପାଦନା]- ↑ Kumar, Radha (1997). The History of Doing: An Illustrated Account of Movements for Women's Rights and Feminism in India 1800-1990 (in ଇଂରାଜୀ). Zubaan. ISBN 9788185107769.