ବ୍ୟବହାରକାରୀ:Asfiwne/ରାମ ସ୍ୱରୂପ

ଉଇକିପିଡ଼ିଆ‌ରୁ

ରାମ ସ୍ୱରୂପ (Ram Swarup) (1920 - 26 ଡିସେମ୍ବର 1998) ଜଣେ ଭାରତୀୟ ପଣ୍ଡିତ, ଦାର୍ଶନିକ ତଥା ଲେଖକ ତଥା ହିନ୍ଦୁ ପୁନର୍ଜୀବନ ଆନ୍ଦୋଳନର ଅନ୍ୟତମ ପ୍ରମୁଖ ଚିନ୍ତାଧାରା ନେତା ଥିଲେ। ସେ ଭାରତୀୟ ଇତିହାସ, ଧର୍ମ ଏବଂ ରାଜନୀତି ବିଷୟରେ ପୁସ୍ତକ ପାଇଁ ଜଣାଶୁଣା | ସେ ଜଣେ କମ୍ୟୁନିଷ୍ଟ ବିରୋଧୀ ଥିଲେ। ସେ ମଧ୍ୟ ଧର୍ମ ସମାଲୋଚକ ଥିଲେ। ସୀତା ରାମ ଗୋଏଲଙ୍କ ସହ ମିଶି ସେ ପ୍ରକାଶନ ସଂସ୍ଥା "Voice of India"ର ସହ-ପ୍ରତିଷ୍ଠା କରିଥିଲେ। ତାଙ୍କ ପୁସ୍ତକ "Understanding Islam through Hadith" ଭାରତରେ ନିଷେଧ କରାଯାଇଥିଲା। [୧]

ସେ 1920ରେ ହରିୟାଣା ରାଜ୍ୟର ଏକ ଅଂଶ ସୋନିପାଟରେ ଜଣେ ବ୍ୟାଙ୍କର୍ ପିତାଙ୍କଠାରେ ଜନ୍ମ ହୋଇଥିଲେ। ସେ 1941 ମସିହାରେ ଦିଲ୍ଲୀ ବିଶ୍ୱବିଦ୍ୟାଳୟରେ ଅର୍ଥନୀତିରେ ସ୍ନାତକ ହାସଲ କରିଥିଲେ। ସେ ଭାରତୀୟ ସ୍ independence ାଧୀନତା ଆନ୍ଦୋଳନରେ ଭାଗ ନେଇଥିଲେ ଏବଂ ଅରୁଣା ଆସଫ ଅଲିଙ୍କ ପରି ସ୍ୱାଧୀନତା ସଂଗ୍ରାମୀମାନଙ୍କୁ ସାହାଯ୍ୟ କରିଥିଲେ। ସେ 1944 ମସିହାରେ ଚେଞ୍ଜର କ୍ଲବ ଆରମ୍ଭ କରିଥିଲେ, ଯେଉଁଥିରେ ଲକ୍ଷ୍ମୀ ଚାନ୍ଦ ଜ ain ନ, ରାଜ କୃଷ୍ଣ, ଗିରିଲାଲ ଜ ain ନ ଏବଂ histor ତିହାସିକ ସୀତା ରାମ ଗୋଏଲ ରହିଥିଲେ। 1948-49 ମସିହାରେ ସେ ମହାତ୍ମା ଗାନ୍ଧୀଙ୍କ ଶିଷ୍ୟ ମୀରା ବେହନ୍ (ମଡେଲିନ୍ ସ୍ଲେଡ୍) ପାଇଁ କାର୍ଯ୍ୟ କରିଥିଲେ।[୨]

1949 ମସିହାରେ ସେ ଏସିଆରେ ସୋସାଇଟି ଫର ଡିଫେନ୍ସ ଅଫ୍ ଫ୍ରିଡମ୍ ପ୍ରତିଷ୍ଠା କରିଥିଲେ। ସୋସାଇଟି ପାଶ୍ଚାତ୍ୟରେ ସମୀକ୍ଷା ହୋଇଥିବା ପୁସ୍ତକ ପ୍ରକାଶ କରିଥିଲା, ଯାହା ସୁପ୍ରିମୋ ସୋଭିଏତ୍ ମୁଖ ମୁଖ ଇଜଭେଷ୍ଟିଆର ପ୍ରେସିଡିୟମ୍ ତଥା ସେହି ବିଦେଶୀ ଶକ୍ତି କମ୍ୟୁନିଷ୍ଟ ପାର୍ଟିର ଅନ୍ୟ ଏକ ମୁଖପାତ୍ର ପ୍ରଭଡାଙ୍କୁ ସମାଲୋଚନା କରିଥିଲା। ସୋସାଇଟି ଫର ଡିଫେନ୍ସ ଅଫ୍ ଫ୍ରିଡମ୍ ଏସିଆରେ 1955 ମସିହାରେ କାର୍ଯ୍ୟ ବନ୍ଦ କରି ଦେଇଥିଲା। ତାଙ୍କର ପ୍ରାରମ୍ଭିକ ପୁସ୍ତକ ଗାନ୍ଧୀବାଦ ଏବଂ କମ୍ୟୁନିଜିମ୍ ଆମେରିକାର ନୀତି ନିର୍ଣ୍ଣୟକାରୀ ତଥା କଂଗ୍ରେସ ସଦସ୍ୟଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ କିଛି ପ୍ରଭାବ ପକାଇଥିଲା। ଟେଲିଗ୍ରାଫ୍, ଟାଇମ୍ସ ଅଫ୍ ଇଣ୍ଡିଆ, ଇଣ୍ଡିଆନ୍ ଏକ୍ସପ୍ରେସ, ପର୍ଯ୍ୟବେକ୍ଷକ ଅଫ୍ ବିଜିନେସ୍ ଆଣ୍ଡ ପଲିଟିକ୍ସ, ହିନ୍ଦୁସ୍ତାନ ଟାଇମ୍ସ ଏବଂ ହିନ୍ଦୁ ଧର୍ମ ଭଳି ସ୍ war ରପ ମଧ୍ୟ ଭାରତୀୟ ସାପ୍ତାହିକ ସପ୍ତାହ ତଥା ଡେଲି ପାଇଁ ଲେଖିଥିଲେ। 1982 ମସିହାରେ ସ୍ up ରପ ଅଣ-ଲାଭ ପ୍ରକାଶନ ସଂସ୍ଥା ଭଏସ୍ ଅଫ୍ ଇଣ୍ଡିଆ ପ୍ରତିଷ୍ଠା କରିଥିଲେ, ଯାହା ହର୍ଷ ନାରାୟଣ, ଏ କେ ଚାଟାର୍ଜୀ, କେ। ଲାଲ, କୋଏନରାଡ ଏଲଷ୍ଟ, ରାଜେନ୍ଦ୍ର ସିଂ, ସାଣ୍ଟ ଆର। ଅନ୍ୟମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ନିରାଲା ଏବଂ ଶ୍ରୀକାନ୍ତ ତାଲାଗେରି | [୩]

ତାଙ୍କର ପ୍ରାରମ୍ଭିକ କାର୍ଯ୍ୟଗୁଡ଼ିକ ସାମ୍ପ୍ରଦାୟିକତା ଉପରେ ଏକ ଗୁରୁତ୍ୱପୂର୍ଣ୍ଣ ଆଭିମୁଖ୍ୟ ଗ୍ରହଣ କରିଥିଲା | ସ୍ up ରୂପଙ୍କ ପ୍ରାରମ୍ଭିକ କାର୍ଯ୍ୟ ସାମ୍ପ୍ରଦାୟିକତା ଉପରେ ଏକ ଗୁରୁତ୍ ance ପୂର୍ଣ ଆଭିମୁଖ୍ୟ ଗ୍ରହଣ କରିଥିଲା ​​ଏବଂ ବର୍ଟ୍ରାଣ୍ଡ ରସେଲ, ଆର୍ଥର କୋଏଷ୍ଟଲର, ଶ୍ରୀ ଅରୋବିନ୍ଦୋ, ଅଶୋକା ମେହେଟ୍ଟା, ସର୍ଦ୍ଦାର ପଟେଲ, ସୁଜାନେ ଲାବିନ ଏବଂ ଫିଲିପ ସ୍ପ୍ରାଟଙ୍କ ପରି ପାଶ୍ଚାତ୍ୟ ତଥା ଭାରତରେ ସମୀକ୍ଷା କରାଯାଇଥିଲା। ବ୍ରିଟିଶ ଦାର୍ଶନିକ ବର୍ଟ୍ରାଣ୍ଡ ରସେଲ ତାଙ୍କ ପୁସ୍ତକ Russian ଷୀୟ ସାମ୍ରାଜ୍ୟବାଦ: ଏହାକୁ କିପରି ବନ୍ଦ କରିବେ “ଉତ୍କୃଷ୍ଟ” ବୋଲି ପ୍ରଶଂସା କରିଥିଲେ। ତାଙ୍କର କିଛି ପ୍ରାରମ୍ଭିକ ପ୍ରଭାବ ହେଲା ଆଲଡୋସ୍ ହକ୍ସଲି ଏବଂ ଜର୍ଜ ବର୍ନାର୍ଡ ଖାଁ | 1980ରେ ରାମ ସ୍ up ରପଙ୍କ ପୁସ୍ତକ ଦି ୱାର୍ଡ ଆସ୍ ରିଭେଲେସନ୍: ନେମସ୍ ଅଫ୍ ଗଡ୍ସ ଅଫ୍ ପଲିଥେଜିମ୍ ପ୍ରକାଶିତ ହୋଇଥିଲା ଏବଂ ଟାଇମ୍ସ ଅଫ୍ ଇଣ୍ଡିଆରେ ଡକ୍ଟର ସିସିର କୁମାର ମିତ୍ରଙ୍କ ଦ୍ was ାରା ସମୀକ୍ଷା କରାଯାଇଥିଲା। ତାଙ୍କର ପୁସ୍ତକ ଏମ୍ ପି Pandit ଏବଂ C. Rajagopalachariଦ୍ୱାରା ମଧ୍ୟ favorably ସମୀକ୍ଷା କରାଗଲା। ତାଙ୍କ ପରବର୍ତ୍ତୀ ଜୀବନରେ, ସ୍ up ରପ ଅନେକ ଘଣ୍ଟା ଧ୍ୟାନ କରୁଥିଲେ | ସ୍ up ରୂପ ଶ୍ରୀ ଅରୋବିନ୍ଦଙ୍କ ଦ୍ was ାରା ପ୍ରଭାବିତ ହୋଇଥିଲେ, ଯାହାଙ୍କୁ ସେ ଆମ ସମୟର ବ ed ଦିକ ଦର୍ଶନର ସର୍ବଶ୍ରେଷ୍ଠ ପ୍ରଦର୍ଶନକାରୀ ଭାବରେ ଗ୍ରହଣ କରିଥିଲେ। ସୀତା ରାମ ଗୋଏଲ ସ୍ ar ରପଙ୍କୁ ଜଣେ ବ୍ୟକ୍ତି ଭାବରେ ବର୍ଣ୍ଣନା କରିଥିଲେ, ଯାହାର "କ convention ଣସି ପାରମ୍ପାରିକ ନ ality ତିକତା କିମ୍ବା ଆଚରଣ ବିଧି ପାଇଁ କ use ଣସି ବ୍ୟବହାର ନଥିଲା ଏବଂ ଅନ୍ୟ ସାଥୀକୁ ଭୁଲରେ ରଖିବା ପାଇଁ ସେମାନେ କିପରି ବ୍ୟବହୃତ ହୋଇଥିଲେ ତାହା ସ୍ପଷ୍ଟ ଭାବରେ ଦେଖିପାରିବେ।"[୪]

1980 ଦଶକରେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟିଆନ ମିଶନାରୀ ଅଭ୍ୟାସଗୁଡିକର ହିନ୍ଦୁ ସମାଲୋଚନାକୁ ପୁନରୁତ୍ଥାନ ଏବଂ ପୁନ popular- ଲୋକପ୍ରିୟ କରିବା ପାଇଁ ସେ ସବୁଠାରୁ ଦାୟୀ ଥିଲେ ଚାଡ ବାମନଙ୍କ ଅନୁଯାୟୀ 1980 ଦଶକରେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟିଆନ ମିଶନାରୀ ପ୍ରଥା ଉପରେ ହିନ୍ଦୁ ସମାଲୋଚନାକୁ ପୁନରୁତ୍ଥାନ ତଥା ପୁନ popular ଲୋକପ୍ରିୟ କରିବା ପାଇଁ ରାମ ସ୍ up ରପ ଅଧିକ ଦାୟୀ ଥିଲେ। ସେ କହିଥିଲେ ଯେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟିଆନ ଧର୍ମ ପରି ଏକଚାଟିଆ ଧର୍ମ ସେମାନଙ୍କ ଅନୁଗାମୀମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ଅନ୍ୟ ଧର୍ମ ପ୍ରତି ସମ୍ମାନର ଅଭାବ ସୃଷ୍ଟି କରିଛି। 1980 ଦଶକରେ ସେ ଏବଂ ଗୋଏଲ ବେଡେ ଗ୍ରିଫିଥ୍ସଙ୍କଦ୍ୱାରା ପ୍ରତିନିଧିତ୍ୱ କରୁଥିବା ଖ୍ରୀଷ୍ଟିଆନ ଆଶ୍ରମ ଆନ୍ଦୋଳନ ସହିତ ଏକ “ଜୋରଦାର ବିତର୍କ”ରେ ଜଡ଼ିତ ହୋଇଥିଲେ। ସ୍ up ରୂପଙ୍କୁ ହିନ୍ଦୁ ପୁନର୍ଜୀବନ ଆନ୍ଦୋଳନର ଅନ୍ୟତମ ଗୁରୁତ୍ୱପୂର୍ଣ୍ଣ ଚିନ୍ତାଧାରା ଏବଂ ସ୍ independent ାଧୀନ ଭାରତର ପ୍ରଥମ ଅର୍ଦ୍ଧ ଶତାବ୍ଦୀର ହିନ୍ଦୁ ଦାର୍ଶନିକ ଭାବରେ ସମ୍ମାନିତ କରାଯାଇଛି। ଫ୍ରୁଲି ଲେଖିଛନ୍ତି ଯେ ସେ "ବିଂଶ ଶତାବ୍ଦୀର ଶେଷ ଭାଗରେ ହିନ୍ଦୁ ଧର୍ମ ଉପରେ ସବୁଠାରୁ ଗୁରୁତ୍ୱପୂର୍ଣ୍ଣ ତଥା ଜ୍ଞାନୀ ଲେଖକ ଅଟନ୍ତି।" ଭାରତର ପ୍ରଧାନମନ୍ତ୍ରୀ ଅଟଳ ବେହେରୀ ବାଜପେୟୀ ତାଙ୍କ ବିଷୟରେ "ଆଧୁନିକ ଯୁଗରେ ଭାରତର ishi ଷି ପରମ୍ପରାର ପ୍ରତିନିଧୀ" ବୋଲି କହିଥିଲେ। ଅରୁଣ ଶ our ରୀ ତାଙ୍କୁ ଆସିଥିବା ଗଭୀର ଚିନ୍ତକମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ଜଣେ ବୋଲି କହିଥିଲେ, ଯାହାର କାର୍ଯ୍ୟ ଭିତ୍ତିପ୍ରସ୍ତର ଅଟେ | ସ୍ up ରପ ୟୁରୋପୀୟ ନିଓପାଗାନିଜିମ୍ ପ୍ରତି ମଧ୍ୟ ଆଗ୍ରହ ପ୍ରକାଶ କରିଥିଲେ ଏବଂ ପ୍ରଦ୍ୟୁନ୍ସ ଜୋନ୍ସ (ପାଗନ୍ ଫେଡେରେଶନର ଚେୟାରମ୍ୟାନ୍) ଏବଂ ପାଗନ୍ ଲେଖକ ଗୁରୁନ୍ କ୍ରିଷ୍ଟିନ୍ ମାଗ୍ନସଡ୍ଟିଟରଙ୍କ ସହ ଚିଠି ଲେଖିଥିଲେ। ରାମ ସ୍ up ରପଙ୍କ ପ୍ରଭାବରେ ଅନ୍ୟ ହିନ୍ଦୁ ପୁନର୍ଜୀବୀମାନେ ମଧ୍ୟ ୟୁରୋପୀୟ ପୂଜାପାଠ ପ୍ରତି ଆଗ୍ରହ ପ୍ରକାଶ କଲେ।[୫]

ବାହାର ତଥ୍ୟ[ସମ୍ପାଦନା]

  1. Adelheid Herrmann-Pfandt: Hindutva zwischen „Dekolonisierung“ und Nationalismus. Zur westlichen Mitwirkung an der Entwicklung neuen hinduistischen Selbstbewußtseins in Indien In: Manfred Hutter (Hrsg.): Religionswissenschaft im Kontext der Asienwissenschaften. 99 Jahre religionswissenschaftliche Lehre und Forschung in Bonn. Lit, Münster 2009, S. 233–248.
  2. Adelheid Herrmann-Pfandt: Hindutva zwischen „Dekolonisierung“ und Nationalismus. Zur westlichen Mitwirkung an der Entwicklung neuen hinduistischen Selbstbewußtseins in Indien In: Manfred Hutter (Hrsg.): Religionswissenschaft im Kontext der Asienwissenschaften. 99 Jahre religionswissenschaftliche Lehre und Forschung in Bonn. Lit, Münster 2009, S. 233–248.
  3. Adelheid Herrmann-Pfandt: Hindutva zwischen „Dekolonisierung“ und Nationalismus. Zur westlichen Mitwirkung an der Entwicklung neuen hinduistischen Selbstbewußtseins in Indien In: Manfred Hutter (Hrsg.): Religionswissenschaft im Kontext der Asienwissenschaften. 99 Jahre religionswissenschaftliche Lehre und Forschung in Bonn. Lit, Münster 2009, S. 233–248.
  4. Adelheid Herrmann-Pfandt: Hindutva zwischen „Dekolonisierung“ und Nationalismus. Zur westlichen Mitwirkung an der Entwicklung neuen hinduistischen Selbstbewußtseins in Indien In: Manfred Hutter (Hrsg.): Religionswissenschaft im Kontext der Asienwissenschaften. 99 Jahre religionswissenschaftliche Lehre und Forschung in Bonn. Lit, Münster 2009, S. 233–248.
  5. Adelheid Herrmann-Pfandt: Hindutva zwischen „Dekolonisierung“ und Nationalismus. Zur westlichen Mitwirkung an der Entwicklung neuen hinduistischen Selbstbewußtseins in Indien In: Manfred Hutter (Hrsg.): Religionswissenschaft im Kontext der Asienwissenschaften. 99 Jahre religionswissenschaftliche Lehre und Forschung in Bonn. Lit, Münster 2009, S. 233–248.


ବାହ୍ୟ ଆଧାର[ସମ୍ପାଦନା]