ଭେଲୁ ନାଚିୟାର
| ରାଣୀ ଭେଲୁ ନାଚିୟାର | |
|---|---|
| ଶିବଗଙ୍ଗ ଗଡଜାତ ରାଜବଂଶର ରାଣୀ ରାମନାଥପୁରମର ରାଜକୁମାରୀ | |
 | |
| ଶାସନ କାଳ | ୧୭୮୦-୧୭୯୦[୧] |
| ଜନ୍ମ | ଜାନୁଆରୀ ୩, ୧୭୩୦ |
| ଜନ୍ମସ୍ଥାନ | ରାମନାଥପୁରମ, ତାମିଲନାଡ଼ୁ, ଭାରତ |
| ମୃତ୍ୟୁ | ୨୫ ଡିସେମ୍ବର ୧୭୯୬ (ବୟସ ୬୬) |
| ମୃତ୍ୟୁସ୍ଥାନ | ଶିବଗଙ୍ଗ, ତାମିଲନାଡ଼ୁ, ଭାରତ |
| ଉତ୍ତରାଧିକାରୀ | ବେଲ୍ଲାକି[୨] |
| ପିତା | ଚେଲ୍ଲାମୁଥୁ ବିଜୟରଘୁନାଥ ସେତୁପାଥ୍ୟ |
| ମାତା | ମୁଥାଥାଲ ନାଚିୟାର |
| ଧର୍ମ | ଶୈବ |
ଭେଲୁ ନାଚିୟାର (୩ ଜାନୁଆରୀ ୧୭୩୦-୨୫ ଡିସେମ୍ବର ୧୭୯୬)ଶିବଗଙ୍ଗା ଗଡଜାତ ରାଜବଂଶର ରାଣୀ ଥିଲେ । ସେ ଭାରତରେ ଇଂରେଜ ଔପନିବେଶକ ଶକ୍ତି ବିରୁଦ୍ଧରେ ସ୍ୱର ଉତ୍ତୋଳନ କରିଥିବା ପ୍ରଥମ ବୀରାଙ୍ଗନା ରାଣୀ ।[୩] ତେଣୁ ସେ ତାମିଲନାଡୁରେ "ବୀରମ୍ଗଇ" (ବୀରାଙ୍ଗନା) ନାମରେ ମଧ୍ୟ ପରିଚିତ ।
ଜୀବନୀ
[ସମ୍ପାଦନା]ରାମନାଥ ରାଜ୍ୟର ରାଜା ଚେଲ୍ଲାମୁଥୁ ବିଜୟରଘୁନାଥ ସେତୁପଥି ଏବଂ ରାଣୀ ସକନ୍ଧିମୁଥାଲଙ୍କ ଏକମାତ୍ର କନ୍ୟା ବେଲୁ ନାଚିୟାର ଥିଲେ ରାମନାଥପୁରମ ରାଜ୍ୟର ରାଜକୁମାରୀ । ସେ ଚୋଳ ବଂଶଜଙ୍କ ଭଳି ସୂର୍ଯ୍ୟବଂଶୀ ତଥା କଶ୍ୟପ ଗୋତ୍ରୀ ଥିଲେ । ତାଙ୍କର ଲାଳନ ପାଳନ ଜଣେ ରାଜକୁମାରୀଙ୍କ ଭଳି କରାଯାଇଥିଲା । କଥିତ ଅଛି, ସେ ଛୋଟବେଳୁ ହିଁ ସେ ଘୋଡ଼ା ସବାରୀ, ତୀର ଚାଳନା ତଥା ଖଣ୍ଡା ଚାଳନା ଭଳି ଯୁଦ୍ଧ ବିଦ୍ୟାରେ ବିଧିବଦ୍ଧ ଶିକ୍ଷା ପ୍ରାପ୍ତ କରିଥିଲେ । ଅସ୍ତ୍ର ଶସ୍ତ୍ର ବିଦ୍ୟା ସହ ସେ ବିଭିନ୍ନ ଭାଷା ଯଥା ଫ୍ରେଞ୍ଚ, ଇଂରାଜୀ ଏବଂ ଉର୍ଦ୍ଦୁର ଭାଷାଜ୍ଞାନ ମଧ୍ୟ ଲାଭ କରିଥିଲେ । ତାଙ୍କର ବିବାହ ଶିବଗଙ୍ଗା ରାଜ୍ୟର ରାଜା ମୁଥୁବାଦୁଗାନାଥାପେରିୟା ଉଦୟୀ ଯଶେଶ୍ୱରଙ୍କ ସହ ହୋଇଥିଲା । ବିବାହ ପରେ ସେ ଏକ କନ୍ୟା ଲାଭ କରିଥିଲେ ।
ମହିଳା ସୈନ୍ୟବାହିନୀ ଗଠନ
[ସମ୍ପାଦନା]ଯେତେବେଳେ ତାଙ୍କ ସ୍ୱାମୀ ବ୍ରିଟିଶ ସୈନ୍ୟଦ୍ୱାରା ନିହତ ହେଲେ, ସେ ଯୁଦ୍ଧର ସାମନା କରିବାକୁ ବାଧ୍ୟ ହେଲେ । ତେବେ ସେ ନିଜ କନ୍ୟା ସହ ଖସି ପଳାଇବାରେ ସମର୍ଥ ହେଲେ ଏବଂ ଡିଣ୍ଡିଗୁଲ ନିକଟବର୍ତ୍ତୀ ବୀରୁପାଚୀର ପାଲାୟାକାରାର କୋପଲା ନାୟାକ୍କାରଙ୍କ ସୁରକ୍ଷାରେ ପ୍ରାୟ ଆଠବର୍ଷ ପାଇଁ ରହିଥିଲେ । ଏହି ସମୟ ମଧ୍ୟରେ ସେ ଏକ ମହିଳା-ସୈନ୍ୟବାହିନୀ ଗଠନ କଲେ ଏବଂ ଗୋପାଲା ନାୟକାର ଏବଂ ହାଇଦର ଅଲ୍ଲୀଙ୍କ ସହାୟତା ଲୋଡିଲେ ।[୪] ଭେଲୁଙ୍କ ପାଳିତା କନ୍ୟା ଉଦୈୟାଲର ସ୍ମୃତିରେ ଏହି ସୈନ୍ୟବାହିନୀର ନାମକରଣ କରାଯାଇଥିଲା । ଲକ୍ଷ୍ୟ ଥିଲା, ବ୍ରିଟିଶ ସେନାକୁ ପରାଜିତ କରିବା । ତେବେ ୧୭୮୦ ମସିହାରେ ତାଙ୍କର ଏହି ସ୍ୱପ୍ନ ସଫଳ ହେଲା । ଭେଲୁ ନାଚିୟାର ଯେତେବେଳେ ଇଂରେଜମାନଙ୍କ ଅସ୍ତ୍ରାଗାରର ସନ୍ଧାନ ପାଇଗଲେ, ସେ ଏକ ଆତ୍ମଘାତୀ ଆକ୍ରମଣର ଯୋଜନା କଲେ ।[୫] ବେଲୁଙ୍କ ଏକ ବିଶ୍ୱସ୍ତ ଲୋକ କୁୟୁଲୀ, ନିଜ ଦେହରେ ତୈଳ ବୋଳି ହୋଇ ନିଜକୁ ଜଳାଇ ଦେଇ ଅସ୍ତ୍ରାଗାର ମଧ୍ୟକୁ ପ୍ରବେଶ କରିଗଲା । ଫଳରେ ଇଂରେଜ ଅସ୍ତ୍ରାଗାର ଧ୍ୱଂସ ପାଇଗଲା । ପାଳିତା କନ୍ୟା ଉଦୈୟାଲ ମଧ୍ୟ ଇଂରେଜ ମାନଙ୍କ ଆଉଏକ ଅସ୍ତ୍ରାଗାର ଧ୍ୱଂସ କରୁ କରୁ ନିଜ ଜୀବନ ହାରିଯାଇଥିଲେ ।
ଶେଷ ଜୀବନ
[ସମ୍ପାଦନା]ଭେଲୁ ନାଚିୟାର ହେଉଛନ୍ତି ବ୍ରିଟିଶ ବିରୁଦ୍ଧରେ ଲଢିଥିବା ପ୍ରଥମ ଭାରତୀୟ ରାଣୀ । ୧୭୮୦ରେ ବ୍ରିଟିଶ ବିରୁଦ୍ଧରେ ଜୟଲାଭ କରି ସେ ମାଉଡୁ ଭାଇଙ୍କୁ ରାଜ୍ୟର ଶାସନ ଦାୟିତ୍ୱ ଅର୍ପଣ କରିଥିଲେ ।[୬] ଏହାର କିଛି ବର୍ଷପରେ ସେ ୨୫ ଡିସେମ୍ବର ୧୭୯୬ରେ ମୃତ୍ୟୁବରଣ କଲେ ।
ଆଧାର
[ସମ୍ପାଦନା]- ↑ K. R. Venkatarama Ayyar, Sri Brihadamba State Press, 1938, A Manual of the Pudukkóttai State, p.720
- ↑ K. R. Venkatarama Ayyar, Sri Brihadamba State Press, 1938, A Manual of the Pudukkóttai State, p.720
- ↑ "Remembering Queen Velu Nachiyar of Sivagangai, the first queen to fight the British". The News Minute. 3 January 2017. Retrieved 13 August 2018.
- ↑ "Velu Nachiyar". ipfs.io. Retrieved 14 August 2018.
- ↑ "Velu Nachiyar was well-trained in martial arts, horse riding, Silambam, and archery". www.inuth.com. Archived from the original on 28 September 2017. Retrieved 14 August 2018.
- ↑ "Uphill, for history's sake". The Hindu (in Indian English). 24 December 2007. Retrieved 14 August 2018.