ଅଣଧର୍ମବାଦ
 | ଏହି ପୃଷ୍ଠାଟି ଏବେ ତିଆରି ଚାଲିଛି ଓ ଏକ ନୂଆ ଉଇକିପିଡ଼ିଆ ଲେଖା ଭାବରେ ବ୍ୟବହାର ଓ ବଦଳ କରାଯାଉଅଛି । ଯଦି ଲେଖକ ଜଣକ ବଦଳ ଦ୍ଵନ୍ଦ, ଅଦରକାରୀ ପ୍ରକ୍ରିୟା, ବିପଥଗାମୀ ଚେଷ୍ଟା ଓ ଅନ୍ୟାନ୍ୟ ଦ୍ଵନ୍ଦକୁ ଏଡ଼ାଇବା ନିମନ୍ତେ କେଉଁଠି ସମ୍ଭବ ବୋଲି ପଚାରି ଥାନ୍ତି, ତେବେ ପୃଷ୍ଠାଟିରେ କିଛି ବଦଳାନ୍ତୁ ନାହିଁ ବା ତାହାକୁ ଲିଭାଇବା ପାଇଁ ବାଛନ୍ତୁ ନାହିଁ ଯେହେତୁ ଏହା ଲେଖାର ଆରମ୍ଭ ଅବସ୍ଥାରେ ଅଛି । ଯଦି ଲେଖାଟି କେଇ ଘଣ୍ଟାଧରି ବଦଳା ଯାଇନାହିଁ ତେବେ ଏହି ଛାଞ୍ଚଟିକୁ ବାହାର କରିଦିଅନ୍ତୁ |
ଅଣଧର୍ମବାଦ କିମ୍ବା ଅଧର୍ମବାଦ ଧର୍ମର ଅନୁପସ୍ଥିତି, ପ୍ରତ୍ୟାଖ୍ୟାନ କିମ୍ବା ଏହା ପ୍ରତି ଉଦାସୀନତାକୁ ବୁଝାଏ ।[୧] ପିଉ ରିସର୍ଚ୍ଚ ସେଣ୍ଟରର ୨୦୧୨ ମସିହାର ୨୩୦ଟି ଦେଶ ଏବଂ ଅଞ୍ଚଳ ଉପରେ ବିଶ୍ୱସ୍ତରୀୟ ଅଧ୍ୟୟନ ଅନୁସାରେ ବିଶ୍ୱର ୧୬% ଜନସଂଖ୍ୟା କୌଣସି ଧର୍ମ ସହିତ ଜଡ଼ିତ ନୁହଁନ୍ତି ।[୨] ଧାର୍ମିକ ଭାବରେ ଚିହ୍ନଟ ହୋଇନଥିବା ଲୋକଙ୍କ ଜନସଂଖ୍ୟାକୁ ବେଳେବେଳେ "କିଛି ନୁହେଁ" (none) ବୋଲି କୁହାଯାଇଥାଏ ନିକଟ ବର୍ଷଗୁଡ଼ିକରେ ଯଥେଷ୍ଟ ବୃଦ୍ଧିପାଇଛି । ତେବେ ଏହାର ଭବିଷ୍ୟତ ଅଭିବୃଦ୍ଧି ଅନିଶ୍ଚିତ ।[୩]
ପୃଷ୍ଠସ୍ତରୀୟ ଏବଂ ଅଜ୍ଞତାଠାରୁ ଆରମ୍ଭ କରି ଧର୍ମନିରପେକ୍ଷ ମାନବବାଦ ପରି ପୂର୍ଣ୍ଣ ଦର୍ଶନ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଅଣଧର୍ମବାଦ ବହୁ ରୂପରେ ରହିଛି । ଅନ୍ୟ ଉଦାହରଣଗୁଡ଼ିକ ହେଉଛି ନାସ୍ତିକତା, ଅଜ୍ଞୈୟବାଦ ଏବଂ ଧର୍ମବିରୋଧ । ସାମାଜିକ ବିଜ୍ଞାନୀମାନେ ଅଣଧର୍ମବାଦକୁ ଏକ ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ପ୍ରକୃତିବାଦୀ ବିଶ୍ୱଦୃଷ୍ଟି ଭାବରେ ଏବଂ କୌଣସି ଅଲୌକିକ ବିଷୟର ବିଶ୍ୱାସକୁ ବାଦ ଦେଉଥିବା ଦୃଷ୍ଟିକୋଣ ଭାବେ ସଂଜ୍ଞାବଦ୍ଧ କରିଥାନ୍ତି । ଧାର୍ମିକ ପରିଚୟର ଅଭାବ ହେଉଛି ଅଣଧର୍ମବାଦର ଏକ ବ୍ୟାପକ ଏବଂ ମୋଟାମୋଟି ସଂଜ୍ଞା । ତେବେ ଅନେକ ଅଣଧାର୍ମିକ ପରିଚୟଧାରୀମାନେ ଆଦିଭୌତିକ ଏବଂ ଏପରିକି ଧାର୍ମିକ ବିଶ୍ୱାସ ମଧ୍ୟ ରଖିଥାନ୍ତି । ସବୁଠାରୁ ସଂକୀର୍ଣ୍ଣ ଏବଂ କଠୋର ହେଉଛି ସକରାତ୍ମକ ନାସ୍ତିକତା ଉପରେ ବିଶ୍ୱାସ । ଅଣଧର୍ମବାଦ ପାଇଁ ବିଶେଷ କରି ପାଶ୍ଚାତ୍ୟ ଦେଶ ବାହାରେ ବିଶାଳ ସାଂସ୍କୃତିକ ସମ୍ବେଦନଶୀଳତା ଆବଶ୍ୟକ କାରଣ ପ୍ରାଚ୍ୟରେ "ଧର୍ମ" କିମ୍ବା "ଧର୍ମନିରପେକ୍ଷ" ଧାରଣା ସ୍ଥାନୀୟ ସଂସ୍କୃତି ସହ ପୂରା ଜଡ଼ିତ ନୁହେଁ ।[୪]
ଆଧାର
[ସମ୍ପାଦନା]- ↑ Colin Campbell (1998), "Irreligion", Encyclopedia of Religion and Society, ISBN 9780761989561, retrieved 2012-02-18
- ↑ Pew Forum on Religion & Public Life (18 December 2012). "The Global Religious Landscape". Retrieved December 18, 2012.
- ↑ Lipka, Michael (April 2, 2015). "7 Key Changes in the Global Religious Landscape". Pew Research Center.
- ↑ Zuckerman, Phil; Galen, Luke W.; Pasquale, Frank L. (2016). "Secularity Around the World". In: The Nonreligious: Understanding Secular People and Societies. New York: Oxford University Press. pp. 6-8, 13-15, 32-34.