"ବରାହଗିରି ଭେଙ୍କଟଗିରି" ପୃଷ୍ଠାର ସଂସ୍କରଣ‌ଗୁଡ଼ିକ ମଧ୍ୟରେ ତଫାତ

ବରାହଗିରି ଭେଙ୍କଟଗିରି
ବରାହଗିରି ଭେଙ୍କଟଗିରି
ଭାରତର ରାଷ୍ଟ୍ରପତି
	କାର୍ଯ୍ୟକାଳ; ୨୪ ଅଗଷ୍ଟ ୧୯୬୯ – ୨୪ ଅଗଷ୍ଟ ୧୯୭୪
ପ୍ରଧାନ ମନ୍ତ୍ରୀ	ଇନ୍ଦିରା ଗାନ୍ଧୀ
Vice President	ଗୋପାଳ ସ୍ଵରୂପ ପାଠକ
ପୂର୍ବ ଅଧିକାରୀ	ମହମ୍ମଦ ହିଦାୟତୁଲା (କାମଚଳା)
ପର ଅଧିକାରୀ	ଫକ୍କରୁଦିନ ଅଲ୍ଲି ଅହମଦ
	କାର୍ଯ୍ୟକାଳ; ୩ ମେ ୧୯୬୯ – ୨୦ ଜୁଲାଇ ୧୯୬୯; କାମଚଳା
ପ୍ରଧାନ ମନ୍ତ୍ରୀ	ଇନ୍ଦିରା ଗାନ୍ଧୀ
ପୂର୍ବ ଅଧିକାରୀ	ଜାକିର ହୁସେନ
ପର ଅଧିକାରୀ	ମହମ୍ମଦ ହିଦାୟତୁଲା (କାମଚଳା)
ଭାରତର ଉପରାଷ୍ଟ୍ରପତି
	କାର୍ଯ୍ୟକାଳ; ୧୩ ମଇ ୧୯୬୭ – ୩ ମଇ ୧୯୬୯
ରାଷ୍ଟ୍ରପତି	ଜାକିର ହୁସେନ
ପୂର୍ବ ଅଧିକାରୀ	ଜାକିର ହୁସେନ
ପର ଅଧିକାରୀ	ଗୋପାଳ ସ୍ଵରୂପ ପାଠକ
କର୍ଣ୍ଣାଟକର ରାଜ୍ୟପାଳ
	କାର୍ଯ୍ୟକାଳ; ୨ ଅପ୍ରେଲ ୧୯୬୫ – ୧୩ ମଇ ୧୯୬୭
ମୁଖ୍ୟମନ୍ତ୍ରୀ	ସିଦ୍ଦବନହଲ୍ଲୀ ନିଜଲିଙ୍ଗାପ୍ପା
ପୂର୍ବ ଅଧିକାରୀ	ସତ୍ୟବନ୍ତ ମଲ୍ଲନ୍ନାହ ଶ୍ରୀନାଗେଶ
ପର ଅଧିକାରୀ	ଗୋପାଳ ସ୍ଵରୂପ ପାଠକ
କେରଳର ରାଜ୍ୟପାଳ
	କାର୍ଯ୍ୟକାଳ; ୧ ଜୁଲାଇ ୧୯୬୦ – ୨ ଅପ୍ରେଲ ୧୯୬୫
ମୁଖ୍ୟମନ୍ତ୍ରୀ	ପାତ୍ତମ ଥନୁ ପିଲ୍ଲାଇ ; ଆର. ଶଙ୍କର
ପୂର୍ବ ଅଧିକାରୀ	ବର୍ଗୁଲା ରାମକୃଷ୍ଣ ରାଓ
ପର ଅଧିକାରୀ	ଅଜିତ ପ୍ରସାଦ ଜୈନ
ଉତ୍ତର ପ୍ରଦେଶର ରାଜ୍ୟପାଳ
	କାର୍ଯ୍ୟକାଳ; ୧୦ ଜୁନ ୧୯୫୭ – ୩୦ ଜୁନ ୧୯୬୦
ମୁଖ୍ୟମନ୍ତ୍ରୀ	ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣାନନ୍ଦ
ପୂର୍ବ ଅଧିକାରୀ	କହ୍ନେୟାଲାଲ ମାନେକଲାଲ ମୁନ୍ସୀ
ପର ଅଧିକାରୀ	ବର୍ଗୁଲା ରାମକୃଷ୍ଣ ରାଓ
ବ୍ୟକ୍ତିଗତ ସବିଶେଷ
ଜନ୍ମ	୧୦ ଅଗଷ୍ଟ ୧୮୯୪; Berhampur, British Raj (now India)
ମୃତ୍ୟୁ	୨୩ ଜୁନ ୧୯୮୦ (ବୟସ ୮୫); ମାଡ୍ରାସ, ଭାରତ
ରାଜନୀତିକ ଦଳ	ଭାରତୀୟ ଜାତୀୟ କଂଗ୍ରେସ (1916–present)
ଅନ୍ୟାନ୍ୟ ରାଜନୀତିକ; ସମ୍ବନ୍ଧ	Sinn Féin (Before 1916)
ଜୀବନ ସାଥୀ	ସରସ୍ଵତୀ ବାଇ
ଶିକ୍ଷାନୁଷ୍ଠାନ	University College Dublin

Browse history interactively

← ପୁରୁଣା ବଦଳ ନୂଆ ବଦଳ →

Content deleted Content added

ଭିଜୁଆଲWikitext

Inline

୧୧:୫୮, ୨୬ ଅଗଷ୍ଟ ୨୦୧୭ ଅନୁସାରେ କରାଯାଇଥିବା ବଦଳ

ଇଂରାଜୀ ଲିଙ୍କ

https://or.wikipedia.org/wiki/V_V_Giri

ବରାହଗିରି ଭେଙ୍କଟଗିରି (୧୦ ଅଗଷ୍ଟ ୧୮୯୪-୨୩ ଜୁନ ୧୯୮୦), ସାଧାରଣରେ ଭି. ଭି. ଗିରି ନାମରେ ପରିଚିତ, ଭାରତର ୪ର୍ଥ ରାଷ୍ଟ୍ରପତି ଭାବରେ ୨୪ ଅଗଷ୍ଟ ୧୯୬୯ ରୁ ୨୩ ଅଗଷ୍ଟ ୧୯୭୪ଯାଏଁ କାମ କରିଥିଲେ । ବର୍ତ୍ତମାନ ଭାରତୀୟ ଶ୍ରମିକଙ୍କୁ ଯାହାକିଛି ଅଧିକାର ମିଳିଛି, ତାହା କେବଳ ସମ୍ଭବ ହୋଇପାରିଛି ଭି.ଭି.ଗିରିଙ୍କ ପାଇଁ । ଦେଶ ନିର୍ମାଣରେ ଶ୍ରମିକଙ୍କ ଭୂମିକା ମୂଖ୍ୟ ବୋଲି ପ୍ରମାଣ କରିବାକୁ ଯାଇ ଶ୍ରମିକଙ୍କ ସ୍ଵାର୍ଥ ପାଇଁ ସେ ବିଭିନ୍ନ ସମୟରେ ବିଦ୍ରୋହ କରିଥିଲେ।

ପ୍ରାରମ୍ଭିକ ଜୀବନ

ସେ ଓଡ଼ିଶାର ବ୍ରହ୍ମପୁରଠାରେ ଏକ ତେଲୁଗୁ ପରିବାରରେ ବରାହଗିରି ଭେଙ୍କଟ ଯୋଗିଆଙ୍କ ଠାରୁ^[୧] ଜନ୍ମ ନେଇଥିଲେ । ତାଙ୍କର ଜନ୍ମ କାଳରେ ଏହା ଗଞ୍ଜାମ ଗଡ଼ଜାତ ଅଧୀନରେ ଥିଲା । ପିତା ବରାହଗିରି ଭେଙ୍କଟ ଯୋଗାୟ ପନ୍ତଲି ଜଣେ ଖ୍ୟାତନାମା ଆଇନଜୀବି ଥିଲେ। ତାଙ୍କ ସ୍କୁଲ ଶିକ୍ଷା, ସେ ବ୍ରହ୍ମପୁରରେ ଶେଷ କରିଥିଲେ।ଅଳ୍ପ ବୟସରେ ସେ ସରସ୍ଵତୀ ବାଈଙ୍କୁ ବିବାହ କରିଥିଲେ। ପରେ ଉଚ୍ଚଶିକ୍ଷା ପାଇଁ ୧୯୧୩ରେ ସେ ୟୁନିଭର୍ସିଟି ଅଫ୍ ଡ଼ବଲିନ୍ କୁ ଯାଇଥିଲେ କିନ୍ତୁ ସେଠାରେ ସେ ଆଇନ ଡିଗ୍ରୀ ଶେଷ କରିପାରିନଥିଲେ। ସିନ୍ ଫେନ୍ ଆନ୍ଦୋଳନରେ ଯୋଗ ଦେବାରୁ ତାଙ୍କୁ ଆୟାରଲ୍ୟାଣ୍ଡ ରୁ ବିଦା କରାଯାଇଥିଲା। ଭାରତ ଫେରି ସେ ୧୯୨୨ରେ ବିଭିନ୍ନ ଶ୍ରମିକ ସଂଗଠନର ନେତୃତ୍ଵ ନେଲେ। ଫଳ ସ୍ଵରୂପ ୧୯୨୬ ଓ୧୯୪୨ରେ ଅଲ୍ ଇଣ୍ଡିଆ ଟ୍ରେଡ ୟୁନିଅନ କଂଗ୍ରେସର ସେ ଦୁଇଥର ସଭାପତି ହୋଇଥିଲେ।

ରାଜନୀତି

୧୯୩୬ ପ୍ରତ୍ୟେକ୍ଷ ରାଜନୀତିରେ ଯୋଗଦେଇ ମାଡ୍ରାସ ପ୍ରେସିଡେନ୍ସିରେ ଯୋଗଦେଇ, ସେ ଶ୍ରମ ଓ ଶିଳ୍ପ ମନ୍ତ୍ରଣାଳୟ ଦାୟିତ୍ଵ ବହନ କରିଥିଲେ। ଦେଶ ସ୍ଵାଧୀନ ହେବାପରେ ଭାରତର ହାଇକମିଶନର ଭାବେ ତାଙ୍କୁ ସିଂହଳ ପଠାଯାଇଥିଲା। ସେଠାରେ କର୍ଯ୍ୟକାଳ ଶେଷପରେ ଭାରତ ଫେରି ସେ ୧୯୫୨ ସାଧାରଣ ନିର୍ବାଚନରେ ପ୍ରତିଦ୍ଵନ୍ଦ୍ଵିତା କରି ବିଜୟୀ ହୋଇଥିଲେ। ପ୍ରଥମ ଲୋକ ସଭାକୁ ନିର୍ବାଚିତ ହେବାପରେ ତାଙ୍କୁ ଶ୍ରମ ମନ୍ତ୍ରଣାଳୟର କ୍ୟାବିନେଟ ଦାୟିତ୍ଵ ଅର୍ପଣ କରାଯାଇଥିଲା। ଏହା ପରେ ସେ ୧୯୫୭ ରୁ ୧୯୬୭ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ବିଭିନ୍ନ ରାଜ୍ୟର ରାଜ୍ୟପାଳ ଭାବେ କାର୍ଯ୍ୟ ତୁଲାଇଥିଲେ। ୧୯୬୯ରେ ରାଷ୍ଟ୍ରପତି ଥିବା ଅବସ୍ତାରେ ଜାକିର ହୁସେନଙ୍କ ପରଲୋକ ହେବାରୁ ତାଙ୍କୁ କାର୍ଯ୍ୟକାରୀ ରାଷ୍ଟ୍ରପତି ଭାବେ ବଛାଯାଇଥିଲା।ପରେ ସେ ରାଷ୍ଟ୍ରପତି ନିର୍ବାଚନରେ ଜିତି ଦେଶର ୪ର୍ଥ ରାଷ୍ଟ୍ରପତି ହୋଇଥିଲେ।

ପୁରସ୍କାର ଓ ସମ୍ମାନ

୧୯୭୫ ମସିହାରେ ତାଙ୍କୁ ଭାରତ ରତ୍ନ ପ୍ରଦାନ କରାଯାଇଛି।^[୨] ଶ୍ରମିକ ଙ୍କ ସମସ୍ୟା , ଗବେଷଣା, ଶିକ୍ଷା ଏବଂ ପରାମର୍ଶ ଲାଗି ସ୍ଥାପନ କରାଯାଇଥିବା ସ୍ଵଂୟଶାସିତ ଅନୁଷ୍ଠାନକୁ ୧୯୯୫ରେ ଭି.ଭି.ଗିରି ନ୍ୟାଶନାଲ ଲେବର ଇନଷ୍ଟିଚ୍ୟୁଟ ନାମରେ ନାମିତ କରାଯାଇଛି।

୧୯୮୦ ମସିହାରେ ୮୫ ବର୍ଷ ବୟସରେ ମାଡ୍ରାସରେ ଶେଷ ନିଶ୍ଵାସ ତ୍ୟାଗ କରିଥିଲେ।

ଦ୍ରଷ୍ଟବ୍ୟ

↑ Luminaries of 20th century, Potti Sreeramulu Telugu University, Hyderabad, 2nd volume, pages 680-1.
↑ http://www.mha.nic.in/pdfs/PadmaAwards1954-2007.pdf

ଅଧିକ ତଥ୍ୟ

[1] Luminaries of 20th century, Potti Sreeramulu Telugu University, Hyderabad, 2nd volume, pages 680-1.

[2] ttp://www.mha.nic.in/pdfs/PadmaAwards1954-2007.pdf

[୧]

[୨]

@@ ୫୫ କ ଧାଡ଼ି: / ୫୫ କ ଧାଡ଼ି: @@
 ବର୍ତ୍ତମାନ ଭାରତୀୟ ଶ୍ରମିକଙ୍କୁ ଯାହାକିଛି ଅଧିକାର ମିଳିଛି, ତାହା କେବଳ ସମ୍ଭବ ହୋଇପାରିଛି ଭି.ଭି.ଗିରିଙ୍କ ପାଇଁ । ଦେଶ ନିର୍ମାଣରେ ଶ୍ରମିକଙ୍କ ଭୂମିକା ମୂଖ୍ୟ ବୋଲି ପ୍ରମାଣ କରିବାକୁ ଯାଇ ଶ୍ରମିକଙ୍କ ସ୍ଵାର୍ଥ ପାଇଁ ସେ ବିଭିନ୍ନ ସମୟରେ ବିଦ୍ରୋହ କରିଥିଲେ।
 == ପ୍ରାରମ୍ଭିକ ଜୀବନ ==
-ସେ [[ଓଡ଼ିଶା]]ର [[ବ୍ରହ୍ମପୁର]]ଠାରେ ଏକ ତେଲୁଗୁ ପରିବାରରେ ବରାହଗିରି ଭେଙ୍କଟ ଯୋଗିଆଙ୍କ ଠାରୁ<ref>Luminaries of 20th century, Potti Sreeramulu Telugu University, Hyderabad, 2nd volume, pages 680-1.</ref> ଜନ୍ମ ନେଇଥିଲେ । ତାଙ୍କର ଜନ୍ମ କାଳରେ ଏହା ଗଞ୍ଜାମ ଗଡ଼ଜାତ ଅଧୀନରେ ଥିଲା । ପିତା ବରାହଗିରି ଭେଙ୍କଟ ଯୋଗାୟ ପନ୍ତଲି ଜଣେ ଖ୍ୟାତନାମା ଆଇନଜୀବି ଥିଲେ। ତାଙ୍କ ସ୍କୁଲ ଶିକ୍ଷା, ସେ ବ୍ରହ୍ମପୁରରେ ଶେଷ କରିଥିଲେ।ଅଳ୍ପ ବୟସରେ ସେ ସରସ୍ଵତୀ ବାଈଙ୍କୁ ବିବାହ କରିଥିଲେ। ପରେ ଉଚ୍ଚଶିକ୍ଷା ପାଇଁ ୧୯୧୩ ରେ ସେ ୟୁନିଭର୍ସିଟି ଅଫ୍ ଡ଼ବଲିନ୍ କୁ ଯାଇଥିଲେ କିନ୍ତୁ ସେଠାରେ ସେ ଆଇନ ଡିଗ୍ରୀ ଶେଷ କରିପାରିନଥିଲେ। ''ସିନ୍ ଫେନ୍'' ଆନ୍ଦୋଳନରେ ଯୋଗ ଦେବାରୁ ତାଙ୍କୁ [[ଆୟାରଲ୍ୟାଣ୍ଡ]] ରୁ ବିଦା କରାଯାଇଥିଲା। ଭାରତ ଫେରି ସେ ୧୯୨୨ ରେ ବିଭିନ୍ନ ଶ୍ରମିକ ସଂଗଠନର ନେତୃତ୍ଵ ନେଲେ। ଫଳ ସ୍ଵରୂପ ୧୯୨୬ ଓ୧୯୪୨ ରେ ''ଅଲ୍ ଇଣ୍ଡିଆ ଟ୍ରେଡ ୟୁନିଅନ କଂଗ୍ରେସ''ର ସେ ଦୁଇଥର ସଭାପତି ହୋଇଥିଲେ।
+ସେ [[ଓଡ଼ିଶା]]ର [[ବ୍ରହ୍ମପୁର]]ଠାରେ ଏକ ତେଲୁଗୁ ପରିବାରରେ ବରାହଗିରି ଭେଙ୍କଟ ଯୋଗିଆଙ୍କ ଠାରୁ<ref>Luminaries of 20th century, Potti Sreeramulu Telugu University, Hyderabad, 2nd volume, pages 680-1.</ref> ଜନ୍ମ ନେଇଥିଲେ । ତାଙ୍କର ଜନ୍ମ କାଳରେ ଏହା ଗଞ୍ଜାମ ଗଡ଼ଜାତ ଅଧୀନରେ ଥିଲା । ପିତା ବରାହଗିରି ଭେଙ୍କଟ ଯୋଗାୟ ପନ୍ତଲି ଜଣେ ଖ୍ୟାତନାମା ଆଇନଜୀବି ଥିଲେ। ତାଙ୍କ ସ୍କୁଲ ଶିକ୍ଷା, ସେ ବ୍ରହ୍ମପୁରରେ ଶେଷ କରିଥିଲେ।ଅଳ୍ପ ବୟସରେ ସେ ସରସ୍ଵତୀ ବାଈଙ୍କୁ ବିବାହ କରିଥିଲେ। ପରେ ଉଚ୍ଚଶିକ୍ଷା ପାଇଁ ୧୯୧୩ରେ ସେ ୟୁନିଭର୍ସିଟି ଅଫ୍ ଡ଼ବଲିନ୍ କୁ ଯାଇଥିଲେ କିନ୍ତୁ ସେଠାରେ ସେ ଆଇନ ଡିଗ୍ରୀ ଶେଷ କରିପାରିନଥିଲେ। ''ସିନ୍ ଫେନ୍'' ଆନ୍ଦୋଳନରେ ଯୋଗ ଦେବାରୁ ତାଙ୍କୁ [[ଆୟାରଲ୍ୟାଣ୍ଡ]] ରୁ ବିଦା କରାଯାଇଥିଲା। ଭାରତ ଫେରି ସେ ୧୯୨୨ରେ ବିଭିନ୍ନ ଶ୍ରମିକ ସଂଗଠନର ନେତୃତ୍ଵ ନେଲେ। ଫଳ ସ୍ଵରୂପ ୧୯୨୬ ଓ୧୯୪୨ରେ ''ଅଲ୍ ଇଣ୍ଡିଆ ଟ୍ରେଡ ୟୁନିଅନ କଂଗ୍ରେସ''ର ସେ ଦୁଇଥର ସଭାପତି ହୋଇଥିଲେ।
 == ରାଜନୀତି ==
-୧୯୩୬ ପ୍ରତ୍ୟେକ୍ଷ ରାଜନୀତିରେ ଯୋଗଦେଇ ମାଡ୍ରାସ ପ୍ରେସିଡେନ୍ସିରେ ଯୋଗଦେଇ, ସେ ଶ୍ରମ ଓ ଶିଳ୍ପ ମନ୍ତ୍ରଣାଳୟ ଦାୟିତ୍ଵ ବହନ କରିଥିଲେ। ଦେଶ ସ୍ଵାଧୀନ ହେବାପରେ ଭାରତର ହାଇକମିଶନର ଭାବେ ତାଙ୍କୁ [[ସିଂହଳ]] ପଠାଯାଇଥିଲା। ସେଠାରେ କର୍ଯ୍ୟକାଳ ଶେଷପରେ ଭାରତ ଫେରି ସେ ୧୯୫୨ ସାଧାରଣ ନିର୍ବାଚନରେ ପ୍ରତିଦ୍ଵନ୍ଦ୍ଵିତା କରି ବିଜୟୀ ହୋଇଥିଲେ। ପ୍ରଥମ ଲୋକ ସଭାକୁ ନିର୍ବାଚିତ ହେବାପରେ ତାଙ୍କୁ ଶ୍ରମ ମନ୍ତ୍ରଣାଳୟର କ୍ୟାବିନେଟ ଦାୟିତ୍ଵ ଅର୍ପଣ କରାଯାଇଥିଲା। ଏହା ପରେ ସେ ୧୯୫୭ ରୁ ୧୯୬୭ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ବିଭିନ୍ନ ରାଜ୍ୟର ରାଜ୍ୟପାଳ ଭାବେ କାର୍ଯ୍ୟ ତୁଲାଇଥିଲେ। ୧୯୬୯ ରେ ରାଷ୍ଟ୍ରପତି ଥିବା ଅବସ୍ତାରେ [[ଜାକିର ହୁସେନ]]ଙ୍କ ପରଲୋକ ହେବାରୁ ତାଙ୍କୁ କାର୍ଯ୍ୟକାରୀ ରାଷ୍ଟ୍ରପତି ଭାବେ ବଛାଯାଇଥିଲା।ପରେ ସେ ରାଷ୍ଟ୍ରପତି ନିର୍ବାଚନରେ ଜିତି ଦେଶର ୪ର୍ଥ ରାଷ୍ଟ୍ରପତି ହୋଇଥିଲେ।
+୧୯୩୬ ପ୍ରତ୍ୟେକ୍ଷ ରାଜନୀତିରେ ଯୋଗଦେଇ ମାଡ୍ରାସ ପ୍ରେସିଡେନ୍ସିରେ ଯୋଗଦେଇ, ସେ ଶ୍ରମ ଓ ଶିଳ୍ପ ମନ୍ତ୍ରଣାଳୟ ଦାୟିତ୍ଵ ବହନ କରିଥିଲେ। ଦେଶ ସ୍ଵାଧୀନ ହେବାପରେ ଭାରତର ହାଇକମିଶନର ଭାବେ ତାଙ୍କୁ [[ସିଂହଳ]] ପଠାଯାଇଥିଲା। ସେଠାରେ କର୍ଯ୍ୟକାଳ ଶେଷପରେ ଭାରତ ଫେରି ସେ ୧୯୫୨ ସାଧାରଣ ନିର୍ବାଚନରେ ପ୍ରତିଦ୍ଵନ୍ଦ୍ଵିତା କରି ବିଜୟୀ ହୋଇଥିଲେ। ପ୍ରଥମ ଲୋକ ସଭାକୁ ନିର୍ବାଚିତ ହେବାପରେ ତାଙ୍କୁ ଶ୍ରମ ମନ୍ତ୍ରଣାଳୟର କ୍ୟାବିନେଟ ଦାୟିତ୍ଵ ଅର୍ପଣ କରାଯାଇଥିଲା। ଏହା ପରେ ସେ ୧୯୫୭ ରୁ ୧୯୬୭ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ବିଭିନ୍ନ ରାଜ୍ୟର ରାଜ୍ୟପାଳ ଭାବେ କାର୍ଯ୍ୟ ତୁଲାଇଥିଲେ। ୧୯୬୯ରେ ରାଷ୍ଟ୍ରପତି ଥିବା ଅବସ୍ତାରେ [[ଜାକିର ହୁସେନ]]ଙ୍କ ପରଲୋକ ହେବାରୁ ତାଙ୍କୁ କାର୍ଯ୍ୟକାରୀ ରାଷ୍ଟ୍ରପତି ଭାବେ ବଛାଯାଇଥିଲା।ପରେ ସେ ରାଷ୍ଟ୍ରପତି ନିର୍ବାଚନରେ ଜିତି ଦେଶର ୪ର୍ଥ ରାଷ୍ଟ୍ରପତି ହୋଇଥିଲେ।
 == ପୁରସ୍କାର ଓ ସମ୍ମାନ ==
-୧୯୭୫ ମସିହାରେ ତାଙ୍କୁ [[ଭାରତ ରତ୍ନ]] ପ୍ରଦାନ କରାଯାଇଛି।<ref>http://www.mha.nic.in/pdfs/PadmaAwards1954-2007.pdf</ref> ଶ୍ରମିକ ଙ୍କ ସମସ୍ୟା , ଗବେଷଣା, ଶିକ୍ଷା ଏବଂ ପରାମର୍ଶ ଲାଗି  ସ୍ଥାପନ କରାଯାଇଥିବା ସ୍ଵଂୟଶାସିତ ଅନୁଷ୍ଠାନକୁ ୧୯୯୫ ରେ ''[[ଭି.ଭି.ଗିରି ନ୍ୟାଶନାଲ ଲେବର ଇନଷ୍ଟିଚ୍ୟୁଟ]]'' ନାମରେ ନାମିତ କରାଯାଇଛି।
+୧୯୭୫ ମସିହାରେ ତାଙ୍କୁ [[ଭାରତ ରତ୍ନ]] ପ୍ରଦାନ କରାଯାଇଛି।<ref>http://www.mha.nic.in/pdfs/PadmaAwards1954-2007.pdf</ref> ଶ୍ରମିକ ଙ୍କ ସମସ୍ୟା , ଗବେଷଣା, ଶିକ୍ଷା ଏବଂ ପରାମର୍ଶ ଲାଗି  ସ୍ଥାପନ କରାଯାଇଥିବା ସ୍ଵଂୟଶାସିତ ଅନୁଷ୍ଠାନକୁ ୧୯୯୫ରେ ''[[ଭି.ଭି.ଗିରି ନ୍ୟାଶନାଲ ଲେବର ଇନଷ୍ଟିଚ୍ୟୁଟ]]'' ନାମରେ ନାମିତ କରାଯାଇଛି।
 ୧୯୮୦ ମସିହାରେ ୮୫ ବର୍ଷ ବୟସରେ ମାଡ୍ରାସରେ ଶେଷ ନିଶ୍ଵାସ ତ୍ୟାଗ କରିଥିଲେ।

v t e ଭାରତର ରାଷ୍ଟ୍ରପତି ଗଣ
ତାଲିକା
ରାଷ୍ଟ୍ରପତି	ରାଜେନ୍ଦ୍ର ପ୍ରସାଦ ସର୍ବପଲ୍ଲୀ ରାଧାକୃଷ୍ଣନ ଜାକିର ହୁସେନ ଭି. ଭି. ଗିରି ଫଖରୁଦ୍ଦିନ ଅଲି ଅହମଦ ନୀଲମ ସଞ୍ଜୀବ ରେଡ୍ଡୀ ଜୈଲ ସିଂହ ଆର. ଭେଙ୍କଟରମଣ ଶଙ୍କର ଦୟାଲ ଶର୍ମା କେ. ଆର. ନାରାୟଣନ ଏ.ପି.ଜେ. ଅବଦୁଲ କଲାମ ପ୍ରତିଭା ପାଟିଲ ପ୍ରଣବ ମୁଖାର୍ଜୀ ଦ୍ରୌପଦୀ ମୁର୍ମୁ
କାମଚଳା ରାଷ୍ଟ୍ରପତି	ଭି. ଭି. ଗିରି ମହମ୍ମଦ ହିଦାୟାତୁଲ୍ଲାହ ବସପ୍ପା ଦନପ୍ପା ଜଟ୍ଟି
ଶ୍ରେଣୀ

v t e ଭାରତ ରତ୍ନ ସମ୍ମାନିତ
୧୯୫୪–୧୯୬୦	ସର୍ବପଲ୍ଲୀ ରାଧାକୃଷ୍ଣନ (୧୯୫୪) ଚକ୍ରବର୍ତ୍ତୀ ରାଜଗୋପାଳାଚାରୀ (୧୯୫୪) ଚନ୍ଦ୍ରଶେଖର ଭେଙ୍କଟ ରମଣ (୧୯୫୪) ଭଗବାନ ଦାସ (୧୯୫୫) ମୋକ୍ଷଗୁଣ୍ଡମ ବିଶ୍ଵେଶ୍ଵରାୟା (୧୯୫୫) ଜବାହରଲାଲ ନେହେରୁ‎ (୧୯୫୫) ଗୋବିନ୍ଦ ବଲ୍ଲଭ ପନ୍ତ (୧୯୫୭) ଧଣ୍ଡୋ କେଶବ କାର୍ଭେ (୧୯୫୮)
୧୯୬୧–୧୯୮୦	ବିଧାନ ଚନ୍ଦ୍ର ରାୟ (୧୯୬୧) ପୁରୁଷୋତ୍ତମଦାସ ଟଣ୍ଡନ (୧୯୬୧) ରାଜେନ୍ଦ୍ର ପ୍ରସାଦ (୧୯୬୨) ଜାକିର ହୁସେନ (୧୯୬୩) ପାଣ୍ଡୁରଙ୍ଗ ବାମନ କାଣେ (୧୯୬୩) ଲାଲ ବାହାଦୁର ଶାସ୍ତ୍ରୀ (୧୯୬୬) ଇନ୍ଦିରା ଗାନ୍ଧୀ (୧୯୭୧) ଭି ଭି ଗିରି (୧୯୭୫) କେ. କାମରାଜ (୧୯୭୬)
୧୯୮୧–୨୦୦୦	ମଦର ଟେରେସା (୧୯୮୦) ବିନୋବା ଭାବେ (୧୯୮୩) ଖାଁ ଅବଦୁଲ ଗଫର ଖାଁ (୧୯୮୭) ଏମ. ଜି. ରାମଚନ୍ଦ୍ରନ (୧୯୯୮) ଭୀମରାଓ ରାମଜୀ ଆମ୍ବେଦକର (୧୯୯୦) ନେଲସନ ମଣ୍ଡେଲା (୧୯୯୦) ରାଜୀବ ଗାନ୍ଧୀ (୧୯୯୧) ବଲ୍ଲଭଭାଇ ପଟେଲ (୧୯୯୧) ମୋରାରଜୀ ଦେଶାଇ (୧୯୯୧) ଆବୁଲ କଲାମ ଆଜାଦ (୧୯୯୨) ଜେ. ଆର. ଡି. ଟାଟା (୧୯୯୨) ସତ୍ୟଜିତ ରାୟ (୧୯୯୨) ଏ.ପି.ଜେ. ଅବଦୁଲ କଲାମ (୧୯୯୭) ଗୁଲଜାରୀଲାଲ ନନ୍ଦା (୧୯୯୭) ଅରୁଣା ଆସଫ ଅଲ୍ଲୀ (୧୯୯୭) ଏମ. ଏସ. ସୁବୁଲକ୍ଷ୍ମୀ (୧୯୯୮) ଚିଦାମ୍ବରମ ସୁବ୍ରମଣ୍ୟମ (୧୯୯୮) ଜୟପ୍ରକାଶ ନାରାୟଣ (୧୯୯୮) ରବି ଶଙ୍କର (୧୯୯୯) ଅମର୍ତ୍ୟ ସେନ (୧୯୯୯) ଗୋପୀନାଥ ବର୍ଦ୍ଦୋଳି (୧୯୯୯)
୨୦୦୧–୨୦୨୦	ଲତା ମଙ୍ଗେସକର (୨୦୦୧) ବିସ୍‌ମିଲ୍ଲା ଖାଁ (୨୦୦୧) ଭୀମସେନ ଜୋଶୀ (୨୦୦୮) ସଚିନ ତେନ୍ଦୁଲକର (୨୦୧୪) ସି. ଏନ. ଆର. ରାଓ (୨୦୧୪) ଅଟଳ ବିହାରୀ ବାଜପେୟୀ (୨୦୧୫) ମଦନ ମୋହନ ମାଲବ୍ୟ (୨୦୧୫) ପ୍ରଣବ ମୁଖାର୍ଜୀ (୨୦୧୯) ଭୂପେନ ହଜାରିକା (୨୦୧୯) ନାନାଜି ଦେଶମୁଖ (୨୦୧୯)
୨୦୨୧–୨୦୪୦	କର୍ପୂରୀ ଠାକୁର, ଲାଲକୃଷ୍ଣ ଆଡ଼ଭାନୀ, ଚରଣ ସିଂହ, ପି. ଭି. ନରସିଂହ ରାଓ ଓ ଏମ ଏସ ସ୍ୱାମୀନାଥନ (୨୦୨୪)